امروز آخرین روزی است که می توانم پای این کلمات ذهنم را پیر کنم.
شاید تا اول اردیبهشت. شاید هم نیمه فروردین مجالی برای نوشتن در صفحه کوچک اینترنتی نیابم. قرار است یک ماه وچندروز سرکی به کار رادیو بکشیم. البته رادیو راه نور! در دل خوزستان!
برای همین پیشاپیش سال نو را تبریک عرض می کنم!
نمی دانم امسال چه سالی است اما آرزو می کنم سال خوشی برای همه دوستانم باشد.
دلم می خواهد امسال همه بروبچه های وبلاگ نویس چون آزغ راهی مکه شوند. چون گلمیخ راه قم مشهد را طی کنند. چون منجی مهر امیدشان به اسمان پرکشیده و اوج گیرد. چون راحیل طبع شعرشان باز شود و همانند سراجگ دست از هرچه غیر او بشویند و چارچنگولی بچسبند به دایره زنگی درس و مدرسه و مخش و انتحام!!!
مثل زهره جوجه گرافیست اراکی موفقیتی کسب کنند.(با ایجاد نمایشگاه یا بی ایجاد نمایشگاه آثار!)
مثل سیب انار مدام بدوند و تلاش کنند و هی فیلم بسازند و به جشنواره نرسد.(البته این بار برسد)
مثل زهرا کوچولو دنبال کارهای خوب خوب باشند.
مثل علیرضا موتور سنگین، ادبیات تعلیمی را فول فول شوند و مثل آقا سرفراز و سربلند برای امامشان و انقلابشان.
رفقاسال نو مبارکتان باد!
بهروز باشید و پیروز!
یا علی! حلال کنید.